Mendelssohns Zesde Strijkkwartet in f werd eerder in december in Hatch Hall, Rochester, New York uitgevoerd door Sanne Zwikker, Lauren Edwards, Keon Sagara en Audrey Cherwinski. Deze intieme uitvoering van Mendelssohns laatste werk is te beluisteren op de Luister Livestream-pagina.
Mendelssohns Zesde kwartet is een van de laatste werken die Mendelssohn heeft gecomponeerd. Hij componeerde dit kwartet in de maanden na het plotselinge overlijden van zijn zus. Na niet in staat te zijn geweest de begrafenis bij te wonen, bracht Mendelssohn enige tijd door in Zwitserland om het overlijden van zijn zus te verwerken. In de brieven die hij aan zijn andere zus Rebecca schreef, zei hij dat hij zichzelf dwong te componeren ‘in de hoop dat ik later zin krijg om te werken en ervan te genieten.’
Persoonlijke elegie
Het derde en vierde deel van dit strijkkwartet krijgen vaak niet zoveel aandacht als het eerste deel. Hoewel het eerste deel een groot, snel en intens stuk voor de eerste viool heeft, steelt het vaak de schijnwerpers van het derde en vierde deel. Het derde deel drukt een zo persoonlijke elegie uit, het is poëtisch. Het vertelt een verhaal en is plechtig maar mooi. Mendelssohn vond zelf het vierde deel het meest helend en troostend van het hele kwartet. Het belangrijkste contrast is angst en woede, doordrenkt met verdriet. De onderliggende ademloosheid van het hele deel komt aan het einde tot uiting met de constante triolen in de eerste viool, gecombineerd met de intense terugkeer van het thema samen met de tweede viool, altviool en cello.
Jeugd
Felix Mendelssohn werd geboren in 1809, Hamburg, Duitsland en stierf in 1847 in Leipzig, twee maanden na het overlijden van zijn oudere zus, Fanny Mendelssohn. Hij wordt beschouwd als één van de meest gevierde componisten van de vroege romantiek. Mendelssohn maakte voor het eerst zijn opwachting in de klassieke muziekwereld toen hij pas negen jaar oud was in Berlijn. In zijn jeugd schreef hij vijf opera’s, elf symfonieën voor strijkorkest, concerti, sonates en fuga’s. Na zijn eerste publieke optreden ontmoette hij Wolfgang Amadeus Mozart en Johann Wolfgang von Goethe.
Invloed
Mendelssohns grote doorbraak als componist was zijn Ouverture tot Een Midzomernachtdroom in 1825. Naarmate zijn faam groeide, reisde hij door Europa om te componeren, op te treden en te dirigeren en speelde hij een sleutelrol in de heropleving van Bach in de negentiende eeuw. In 1832, na reizen in Duitsland, Oostenrijk, Italië en Zwitserland, keerde hij terug naar Londen en dirigeerde hij De Hebriden en publiceerde hij zijn eerste boek met pianomuziek genaamd Lieder ohne Worte. Dit leidde ertoe dat hij de meest populaire componist van de negentiende eeuw werd in Engeland, en de favoriete componist van koningin Victoria. Zijn invloed was zo groot dat tegen 1846 zijn invloed als gelijkwaardig werd beschouwd aan die van George Friedrich Händel. Na zijn dood verschoof de liefde en aandacht voor werken van Mendelssohn en ging de ‘spotlight’ naar werken van een nieuwe generatie componisten waaronder Richard Wagner, Claude Debussy en Igor Stravinsky.
