Componist Sarah Neutkens creëert abstracte verhalen met minimalistisch geluid en tegendraadse elementen. Ze is 21 jaar en vrouw. Niet het standaardbeeld van een componist. Maar, eigenzinnig als ze is, geeft ze daar helemaal niks om. Luister stelt Sarah 5 vragen.
Hoe ben jij in de wereld van klassieke muziek gerold?
“Ik was zes toen ik voor het eerst begon met pianospelen. Tot mijn zestiende heb ik les gehad. Al snel kwam ik erachter dat alleen uitvoerende zijn niet zo mijn ding was. Ik was recalcitrant tegenover mijn pianoleraar en vond het leuker om zelf te schrijven. Dat waren geen hoogwaardige stukken, hoor. Gewoon kinderliedjes, die ik dan voor mijn katten speelde. Ik was geen Mozart die op jonge leeftijd al geniale composities bedacht, maar ik was er wel mee bezig.”
En nu, vijftien jaar later, ben je nog even eigenwijs?
“Ik heb bewust niet voor het conservatorium gekozen, omdat ik bang ben dat ik mijn liefde voor muziek dan verlies. Ik vind het juist zo fijn om ultiem vrij te zijn in wat ik doe. Als je niet alle regeltjes kent, kun je daar ook niet door worden beïnvloed. Ik verdien bij met modellenwerk, ben bijna afgestudeerd als kunsthistorica, maak beeldende kunst én componeer.”
Dat ligt nu natuurlijk grotendeels stil, vanwege de coronacrisis. Hoe zien jouw dagen er nu uit?
“Dat is heel verschillend. Soms ben ik dagenlang alleen maar aan het schrijven of schilderen. Soms helemaal niet. Ik maak wel lange dagen. Ik kan pas stoppen met werken als het helemaal perfect is. Sinds de coronacrisis zit ik veel buiten en werk ik aan nieuwe stukken of tekeningen. Ik heb ook lezen weer opgepakt. Ik dacht dat ik er nooit genoeg rust voor in mijn hoofd zou kunnen krijgen, maar het is tóch gelukt.”
Wat lees je dan?
“Ik heb net Honderd jaar eenzaamheid van Gabriel Garcia Márquez uit. Dat vertelt het verhaal van zes generaties Buendía. Stamvader José Arcadio Buendía stichtte het stadje Macondo, dat altijd met de familie verbonden blijft. Natuurrampen, exploitatie en meedogenloze oorlogen bepalen de geschiedenis. Ik vond het een indrukwekkend boek. Verder luister ik graag naar Le tarantelle del gargano van Pino De Vittorio als het lekker weer is. Wát een waanzinnige stem heeft hij.”
Terugkomend op de coronacrisis. Wat vind je het vervelendste aan de situatie?
“Dat ik mijn opa en oma en vrienden al een hele tijd geen dikke knuffel heb kunnen geven. En dat zoveel mensen dierbaren kwijtraken, natuurlijk. Dat is echt verschrikkelijk. Daartegenover staat wel dat in een wereld waarin altijd naar méér wordt gestreefd, nu tijdelijk even de rem erop staat. Mensen leven een stuk langzamer. Die rust werkt denk ik louterend. Het schept ook weer rust om nieuwe dingen te kunnen maken.”
Sarah Neutkens heeft met haar 21 jaar al drie albums met eigen werk op haar naam staan: Pieces for strings (2019), Cumulus (2018) en Hexagon EP (2016). In de juli-editie van Luister lees je meer over Sarahs muziek, mening en leven. Nog even geduld!
De volgende keer stelt Luister 5 vragen aan pianist Camiel Boomsma. Houd onze website in de gaten voor het interview, inclusief een huiskamerconcertje van de pianist.