5 vragen aan violist Enzo Kok

Enzo Kok (17) is één van de meest talentvolle jonge violisten van dit moment. Wij stellen vijf vragen aan de jonge Limburgse muzikant.

Je wordt door veel media bestempeld als wonderkind, wat vind je daar zelf van?

“Dat vind ik helemaal niks. Er zijn een hoop muzikanten die een stuk beter zijn dan ik. Ik doe mijn best en ik werk er heel hard voor. Het is niet zo dat ik het allemaal uit mijn mouw schud, natuurlijk. Maar wonderkind? Nee. Dat hoeft niet zo voor mij.”

Hoe zou je jezelf wél willen voorstellen aan de lezer?

“Ik ben opgegroeid met de dvd’s van André Rieu. Met een speelgoedgitaartje in mijn nek en een drumstok in mijn hand deed ik hem na. Ik was toen heel klein. Zo ben ik bij de viool uitgekomen. Mijn ouders moedigden muziek maken wel aan. Ze speelden zelf bij de harmonie, dat is heel groot in Limburg. Ik wilde liever op vioolles. Daarna wilde ik alleen nog maar spelen. In 2015 deed ik mee aan Superkids. Ik was toen twaalf. Toen ik me daarvoor opgaf, dachten mijn ouders: laat hem maar, daar horen we waarschijnlijk toch niets meer van. Ik werd geselecteerd en kwam in de finale terecht. Daarna mocht ik met André Rieu op het Vrijthof In Maastricht spelen. Het is niet zo dat ik een tweede Rieu wil worden. Maar hij is wel een ambassadeur voor de klassieke muziek. Wat hij doet, doet hij op zijn manier ontzettend goed.”

Enzo Kok speelde Schindler’s List tijdens de finale van het programma Superkids

En nu?

“Nu woon ik in Amsterdam, waar ik in het eerste jaar van het Conservatorium zit. Ik heb wel een andere jeugd gehad dan leeftijdsgenootjes. Ik ben altijd bezig geweest met lessen volgen en viool spelen. Tijd voor feestjes heb ik nauwelijks. Soms is dat jammer, maar ik weet heel goed waarvoor ik het doe.”

Door de coronacrisis is er voor jou natuurlijk ook veel weggevallen. Heb je nu meer tijd voor andere dingen?

“Sinds de coronacrisis heb ik ineens heel veel tijd. Dat was heel erg wennen. Opeens viel alles weg. Alle concerten waar ik zo hard voor had gewerkt. Ik zat er een beetje doorheen, maar heb mezelf herpakt. Ik probeer vroeg op te staan, studeer veel en volg onlinelessen van het Conservatorium. Ik kan veel sprongen maken nu. Ik realiseerde me ook dat er zó veel artiesten zijn waarvoor de wereld nu stilstaat. Daarom heb ik de stichting Hart voor Artiesten opgericht. Op 16 mei speelde ik samen met de band Haevn, Jack Vinders, Martin Hurkens, Floor Bosman, Myrthe Robijns, Rob Mennen en Miriam Vleugel een virtueel benefietconcert om geld in te zamelen voor de hardst getroffen Limburgse artiesten.”

Dat is mooi. Heb je nog tips voor andere artiesten die thuiszitten vanwege de crisis?

“Maak het beste van de situatie. De cultuursector is natuurlijk erg zwaar getroffen. Het is aan de ene kant erg jammer dat er zoveel is afgelast, maar we kunnen de tijd die we nu hebben beter goed benutten door de dingen te doen die we het liefst doen.”