De prachtige Grancino-barokviool van Ryo Terakado die op 1 november gestolen is (zie Nieuws) is nog te horen op de jongste cd van de Japanse violist die lesgeeft aan het Koninklijk Conservatorium van Den Haag. Op L’Apothéose de Corelli, Challenge Classics CC720033) een album met werk van Corelli, Leclair en François Couperin, speelt hij samen met violisten Eun-Shik Kim en gamist Kaori Uemura en klavecinist François Guerrier die het continuo vormen. Bovendien is Guerrier de stem in Le Parnasse ou L’Apothéose de Corelli van Couperin dat hier compleet is opgenomen met de inleidende verhalende teksten die in de partituur aan elk deel voorafgaan.
Eerbetoon
Het album is een mooi eerbetoon aan Corelli, wiens Triosonates op. 3 nr.8 en op. 2 nr. 12 klinken, en vooral aan zijn invloed op de ruim een generatie jongere Franse componisten Jean Marie Leclair en François Couperin die de Italiaanse stijl van Corelli overnamen en vermengden met de vigerende Franse stijl. Couperin eerde zijn grote voorganger expliciet met Le Parnasse ou L’Apothéose de Corelli. Het zevendelige werk is een imaginair verhaal waarin Corelli op de Parnassus de Muzen en de god Apollo ontmoet en opgenomen wordt in het gezelschap. François Guerrier reciteert in heerlijk Frans de teksten die lopen van het smeken van Corelli om opgenomen te worden in het gezelschap, via drinken uit de Hippocrene, ‘paardenbron’ die verantwoordelijk is voor de dichterlijke inspiratie, tot de dankbaarheid van Corelli aan het slot.
Betoverende stilte
Terakado en Kim maken er net als in de andere stukken een prachtig verhalende vertolking van die de teksten niet eens nodig heeft. Al voegen de teksten wel een mooie couleur locale toe aan dit album waarop de muzikale relatie tussen de drie componisten prachtig tot klinken komt. ‘Er zijn momenten in de muziek waarop de tijd lijkt stil te staan, en met de muziek van Arcangelo Corelli heb ik deze betoverende stilte ervaren – waar elke noot niet alleen gehoord, maar ook diep gevoeld wordt. Zijn muziek, elegant en stralend, is het zachte gefluister van een vervlogen tijdperk, maar ademt toch tijdloze warmte en licht’, zo verwoordt violiste Kim het in de liner notes. En daar is niets teveel mee gezegd.
