ANDRIESSEN, BERLIOZ
Miroir de peine – Symphonie fantastique
Christianne Stotijn (mezzosopraan), philharmonie zuidnederland o.l.v. Dmitri Liss
Fuga Libera FUG 764 • DDD-68’
Waardering: 9
Bij de samensmelting van de orkesten van Noord-Brabant en Limburg was de vraag hoe lang het zou duren voordat het nieuwe orkest een eigen homogene klank zou hebben. Het antwoord kwam snel: zeer snel. Luister maar naar deze cd. De Symphonie fantastique, door zijn grillige vormen en grote afwisseling in texturen een ideale toetssteen, krijgt een geweldige uitvoering. Elementen die traditioneel botsen, zoals ritme en dynamiek, lange lijn en grillige wendingen, vormen hier een vanzelfsprekende eenheid. De symfonie wordt theater zonder woorden, ook de langzame delen hebben veel vaart en de rijke klank is zowel doel op zich als onderdeel van de structuur. In zekere zin is het jammer dat het in de liederen van Hendrik Andriessen pas op de plaats moet maken, want het orkest en de dirigent boeien mij iets meer dan de zangeres die nogal royaal is met vibrato, al vermoed ik dat ze daarbij dichter staat bij zangeressen uit Andriessens tijd dan uit de onze. In ieder geval, meer Nederlandse orkesten buiten Amsterdam mogen zo’n visitekaartje afgeven.
Emanuel Overbeeke
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
