BEETHOVEN
Piano Concertos 2 & 5 ‘Emperor’
Martin Helmchen (piano), Deutsches Symphonie-Orchester Berlin o.l.v. Andrew Manze
ALPHA 555 • DDD-66’
Waardering: 7
Met het Beethovenjaar 2020 op komst, voortbouwend op zijn veelgeprezen opname van de Diabelli-variaties, begint Martin Helmchen met de concerten 2 en 5 aan het opnemen van alle pianoconcerten. Zijn vertrouwde partners zijn het Deutsches Symphonie-Orchester Berlin met Andrew Manze. Ze zijn fijn op elkaar afgestemd, solist en orkest, de dialogen eensgezind in expressie, naadloos in timing. Adrew Manze heeft de neiging de sforzando-accenten fors, wat blafferig, aan te zetten, de dynamiek bij Martin Helmchen is meer ingehouden. Er wordt wat nadrukkelijk gespeeld met details in frasering, accenten en tempowisselingen. Dat heeft tot gevolg dat het soms wat té bedacht en uitgelicht klinkt. In de cadens van het eerste deel is Martin Helmchen bijzonder op dreef. Het Adagio stroomt ingetogen maar gelukkig niet tergend traag, aan het slot worden de pianississimo-passages tot een magisch moment, de finale danst. Ook het Vijfde pianoconcert heeft, met name in het eerste en tweede deel, van die momenten die eerder een bestudeerde dan een spontane indruk maken, mooie momenten, zeker, maar als het als ‘mooidoenerij’ overkomt schiet het zijn doel voorbij.
Hans Quant
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
