BEETHOVEN

Recensie BEETHOVEN – Piano Sonatas

BEETHOVEN
Piano Sonatas
Jos van Immerseel (fortepiano)
Alpha Classics ALPHA 594 • DDD-3.34’ (3 cd’s)
Waardering: 8

Jos van Immerseel kent z’n Beethoven. Alleen al afgaand op zijn bijdrage aan de Beethoven-cd-catalogus heeft hij misschien wel meer opusnummers onder handen gehad dan wie dan ook, als pianist en als dirigent. Die vertrouwdheid met Beethovens taal hoor je eraan af, voorbeelden te over, zoals zijn spel in het Adagio molto van de Sonate in c klein, opus 10 nr. 1, geconcentreerd, zeer langzaam en toch vloeiend gefraseerd. Dezelfde concentratie in langzame beweging is er in het ‘Mondschein’-deel van de Sonate in cis klein, opus 27 nr. 2. De instructie ‘delicatissimamente e senza sordino’ wordt naar letter en geest opgevolgd, het deel krijgt de magische schemergloed waar het de bijnaam aan dankt. Zo subtiel kan dat alleen maar op een instrument met de lichtheid én de sonoriteit van de Weense bouwers als Anton Walter. Jos van Immerseel bespeelt een zeer geslaagde kopie van een Walter uit rond 1800, gemaakt door Christopher Clarke. Dat het instrument ook krachtig uit de hoek kan komen blijkt in het slotdeel van de ‘Mondschein’ en in het ‘Alla Ingharese’ oftewel het rondo ‘Die Wut über den verlorenen Groschen’. Ook andere onderdelen van het programma profiteren van de combinatie van de historisch bewuste en geïnformeerde musicus en zijn verkozen instrument, zoals het Allegretto van de Sonate in E groot, opus 14 nr. 1. Heel mooi werkt het in het Allegro van de Sonate in G groot, opus 14 nr. 2, ook het subtiele en speelse Andante van deze sonate en de scherzo-finale zijn bijzonder geslaagd. Met de uit de Sonate in As groot, opus 26 gelichte Marcia funebre is het genieten van de specifieke klankkleuren van het instrument, op een modern instrument zijn de nabootsingen van de gevoileerde trommels nooit zo overtuigend – en zo mooi. In sommige snelle delen lijkt het of Jos van Inmmerseel steeds een beetje ‘bijremt’, dan stroomt het niet in een natuurlijk vloeiende stroom. Maar toch, het inzicht en het kunnen van deze pionier en onophoudelijke zoeker naar de klank- en interpretatiegetrouwheid maken deze opnamen tot een uiterst boeiende belevenis.
Hans Quant

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen