BEETHOVEN

Recensie BEETHOVEN – Pianosonates nrs. 2, 5, 24 en 31

BEETHOVEN
Pianosonates nrs. 2, 5, 24 en 31
Angela Hewitt (piano)
Hyperion CDA68086 • DDD-76’
Waardering: 8

Angela Hewitt is een pietje-precies. Op haar vijfde cd met pianosonates van Beethoven veegt ze geen noot onder het vloerkleed. Over elke noot is nagedacht en in de langzame delen komt dat soms wat gekunsteld over. Bedachtzame noten doorklieven de lege kerk waarin de cd opgenomen is. De zorgvuldige uitvoering moet haast wel in scherp contrast staan met de sterke improvisator die Beethoven zeker ten tijde van zijn vroege sonates was. In haar toelichting gaat Hewitt ook uitvoerig in op de pianistische uitdagingen en haar overwegingen bij de keuzes van de redelijk rustige tempi. Dit alles maakt dat je cd in combinatie met de toelichting bijna als een masterclass ervaart. En dat is jammer, want het is toch ook gewoon prachtige muziek die een onberispelijke uitvoering krijgt. Vooral de twee latere sonates, ontstaan na magistrale werken als de vijfde en zesde symfonie en het vijfde pianoconcert, zijn volgepakt met wisselende emoties en stemmingen. Als de emotie te diep gaat, strooit Beethoven snel zijn publiek zand in de oren met humor en gekkigheid. Hij verwerkt net zo makkelijk ‘Rule Brittania’ als het destijds populaire kinderliedje ‘Unsa Kätz häd Katzln ghabt’. Een beetje meer gekkigheid zou ik Angela ook wensen, in haar eentje in die grote lege kerk.
Carine Alders

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen