BELLINI, DONIZETTI, VERDI
Diana Damrau: Fiamma del belcanto
Diana Damrau (sopraan), Nicole Brandolino (mezzo), Piotr Beczala (tenor), Nicolas Testé (bas), Orchestra Teatro Regio Torino o.l.v. Gianandrea Noseda
Erato 0825646166749 • DDD-78’
Uitvoering **** | Registratie *****
Het belcanteske feest met Diana Damrau op ‘Fiamma del belcanto’ begint met ‘Ancor non giunse… Perché non ho del vento… Torno, torno’ uit Donizetti’s Rosmonda d’Inghilterra. Een werk dat volgens Damrau nog dicht bij Rossini staat, maar waarin ze toch fors aanzet in de dramatische accenten. Wat haar interpretatie in deze en andere belcanto aria’s echt uniek maakt is dat ze die accenten zet vanuit een ongehoord welluidende stem, eens tem van het type waar je die uithalen niet van verwacht. Noseda bedient haar hier en in alle andere aria’s verder op haar wenken waar het de tempi betreft. Die bieden Damrau alle ruimte tot adembenemende vocale spinsels. Enerzijds kan ik mij overgeven aan dit feest van pure klankzwelgerij, maar anderzijds kan ik mij de kritiek van diegenen die dit gemaniëreerd vinden ook wel indenken. Haar dekkend zingen is daarbij even welluidend als egaal en mooi, maar ook van een zekere monotoniteit die haar Rosmonda niet wezenlijk doet verschillen van Elvira, Maria Stuarda en zelfs niet van Mimì of Nedda. Pas in het coloratuurvuurwerk valt alles samen in een feest van zinsbegoochelend nachtegalengekwetter. Haar hoogtepunt bereikt ze als Amina in La sonnambula. Daar onderstreept de klankschoonheid de kwetsbaarheid van haar karakter.
René Seghers
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
