BERLIOZ
Intrata di Rob-Roy, Réverie et Caprice, Harold en Italie
James Ehnes (viool, altviool), Melbourne Symphony Orchestra o.l.v. Sir Andrew Davis
Chandos CHSA5155 • DDD-64’
Uitvoering *** | Registratie ****
De ‘Rob-Roy’-ouverture behoort niet tot de bekendste werken van Berlioz. Niet dat het mij verbaast: de door de avonturenroman van Walter Scott geïnspireerde orkestsuite heeft weinig om het lijf en beklijft niet. Geef mij maar de heerlijke ‘Réverie et Caprice’! Nog steeds niets om over naar huis te schrijven (sorry, ‘Berliozianen’), maar het werk is zonder meer prettig en luistert lekker weg. Jammer genoeg klinkt de viool van James Ehnes een beetje scherp, hij intoneert ook niet altijd zuiver. Het is natuurlijk niet eerlijk om hem met Perlman te vergelijken, maar luister maar eens naar de bij ons weinig bekende Constantin Serban-Ioanid! Onder de zeer geïnspireerde leiding van Marc Soustrot (Forlane) laat hij horen hoe het moet. ‘Harold in Italië’ is een ander verhaal. Het verkapte altvioolconcert kent veel goede uitvoeringen en de nieuwe opname onder Andrew Davis behoort tot de fatsoenlijke middelmaat. De door hem gekozen tempi zijn zeer langzaam, waardoor de uitvoering – zeker het eerste deel – het aan evenwicht en spanning moet inboeten. Ook hier kan James Ehnes zijn collega’s (Gerard Caussey, Tabea Zimmermann) niet evenaren. De opname zelf is aan de zachte kant. Een overbodige uitgave, tenzij je voor de Rob Roy opteert.
Basia Jaworski
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
