BJÖRK
Vespertine – A Pop Album as an Opera
Ji Yoon (sopraan), Aki Hashimoto (sopraan), Simon Oechs (jongenssopraan), Raymond Ayers (bariton), kinder-, vrouwenkoor en orkest van Nationaltheater Mannheim o.l.v. Matthew Toogood
Oehms Classics OC 978 • DDD-78’
Waardering: 8
Popalbums die een klassiek jasje krijgen hebben nooit veel succes gehad, tenzij het om bewerkingen gaat zoals de Low Symphony die Philip Glass baseerde op het album Low van David Bowie. Des te opmerkelijker is daarom de poging van theatergezelschap Hotel Pro Forma en Nationaltheater Mannheim om nota bene het vierde soloalbum van de eigenzinnige IJslandse zangeres Björk, Vespertine uit 2001, tot een opera te transformeren. Vespertine is immers niet echt een conceptalbum, al draait alles om de gevoelens en positie van een vrouw op de drempel van de eenentwintigste eeuw die Björk Gudmundsdottir, zoals ze voluit heet, vormgeeft met een archaïsch mengsel van pop, hiphop, elektronica en klassieke invloeden (ze heeft een voltooide conservatoriumstudie klassiek piano achter haar naam staan). De arrangeurs hebben de techno-achtige sound van Björk getransformeerd naar het symfonieorkest en gebruik gemaakt van onder andere pompoenen, pakpapier en glaswerk om enkele vreemde klanken te benaderen. Hoewel de cd Vespertine – A Pop Album as an Opera het beeld ontbeert is het een intrigerende klassieke vertaling en herverdeling van het origineel waardoor er een enigszins coherent verhaal ontstaat en waarbij de vele overdubs van de stem van Björk adequaat vervangen zijn door solisten als Ji Yoon, Aki Hashimoto en het kinder- en vrouwenkoor van het Nationaltheater Mannheim. Een geslaagde poging om pop de klassieke wereld binnen te halen.
Paul Janssen
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
