BLOCH, SJOSTAKOVITSJ, CASALS
Prayer
Sol Gabetta (cello), Amsterdam Sinfonietta o.l.v. Candida Thompson; Orchestre National de Lyon o.l.v. Leonard Slatkin; Cello Ensemble Amsterdam Sinfonietta
SONY 62172 • DDD-60’
Uitvoering ***** | Registratie *****
Ik ben allergisch voor alles wat een softe titel draagt als ‘Het gebed’. Of ‘Meditatie’. Of zoiets vergelijkbaars. Onmiddellijk moet ik dan denken aan gedimde lichten, penetrante wierookgeur en ‘gedeeld leed’. En toch kan ik niet anders dan heel erg blij zijn met de nieuwste opname van Sol Gabetta, al geef ik toe dat ik liever een andere titel had gezien. ‘Nigun’ (melodie), bijvoorbeeld. Het is, net als ‘Prayer’, gecomponeerd door Ernest Bloch en maakt deel uit van een grotere cyclus. Wat de werken gemeen hebben is hun oorsprong, stevig verankerd in en beïnvloed door de Joodse tradities. Ook de vier liedjes uit Sjostakovitsj’ cyclus ‘Uit de Joodse Volkspoëzie’ – hier voor cello bewerkt door Christopher Palmer – ademen dezelfde sfeer uit: niet alleen melancholiek, maar ook aangrijpend en bij vlagen ruw. Gabetta’s cello heeft een totaal andere klank dan ik gewend ben. Dieper, met een schittering van goud en een glans van de volle zon. Haar spel is fel en gespeend van valse sentimenten: prachtig. Maar het mooist vind ik eigenlijk de begeleiding (of moet ik zeggen: partnerschap?). Het Amsterdam Sinfonietta weet de kleur en klank van Gabetta’s cello zo dicht te benaderen, dat het klinkt alsof één man aan het spelen is. Wonderlijk mooi. Bij ‘Shelomo’, het celloconcert van Bloch, wordt Gabetta bijgestaan door het National Orkest uit Lyon. Hier is de klank aanzienlijk zwaarder wat uiteraard door het grote symfonieorkest komt, maar ook Gabetta verliest hier veel van haar lichtvoetigheid. Maar filmisch is het wel: dikwijls bekruipt mij het gevoel naar een ouderwetse Hollywood-film te kijken. ‘El Cant dels Ocells’ van Casals, waarin Gabetta begeleid wordt door een Cello Ensemble, klinkt precies zoals het klinken moet, als een (zonnige) toegift. Als de eerste voorzichtige zonnestralen na een lange nacht. Tergend langzaam gespeeld, maar mij bevalt het wel.
Basia Jaworski
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
