BRAHMS
Die schöne Magelone
John Chest (bariton), Marcelo Amaral (piano)
ALPHA 431 • DDD-57’
Waardering: 8
De bariton John Chest en zijn pianist Marcelo Amaral houden van een robuuste aanpak, maar zijn op hun best in de meer ingehouden en intieme liederen. In de meer ingetogen liederen voelt men dat ze willen uitpakken, maar als ze dat doen in de meer extraverte delen liggen het dikke hout en de planken op de loer. Dit aarzelen over de richting past in zekere zin bij een grote cyclus die gebaat is bij vele benaderingen. Ook de verhouding tussen zanger en pianist is niet altijd hetzelfde. De pianist speelt in alle liederen keurig, maar lijkt soms te twijfelen tussen een lied als een duo van twee gelijken en als een paar met hoofdpartij en ondersteuning. Deze lichte kritiek is de keerzijde van het feit dat de cyclus één van Johannes Brahms’ meest theatrale en onberekenbare composities is en dat de musici juist door hun veelzijdigheid die grilligheid uitstekend weten te treffen. Naarmate de cyclus vordert, wordt ook duidelijk wat Chest in dit werk voor heeft op sneller herkenbare zangers: men hoort meer variatie tussen de liederen.
Emanuel Overbeeke
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
