BRAHMS

Recensie BRAHMS – Ein Deutsches Requiem

BRAHMS
Ein Deutsches Requiem
Lore Binon (sopraan), Tassis Christoyannis (bariton), Vlaams Radio Koor, Brussels Philharmonic o.l.v. Hervé Niquet
Evil Penguin Records Classic EPRC0019 • DDD-51’
Waardering: 4

Hervé Niquet heeft zijn plaats veroverd in de oude muziekpraktijk. Het wekt bevreemding dat juist iemand die muzikale retoriek en symboliek hoog in het vaandel heeft staan in zijn vertolking van Brahms’ Ein Deutsches Requiem over talloze details in de tekst walst. Neem het eerste deel (Selig sind, die da Leid tragen), waar Niquet woorden als Leid, getröstet, Tränen en weinen volstrekt onderbelicht laat. Niquet wil vooral een ‘bijtend verhaal’ vertellen, zo lezen we in het cd-boekje, “zoals in de opera”. Brahms op zijn Verdiaans: een dubieus uitgangspunt. Daarbij is doseren niet zijn sterkste kant, zo blijkt onder meer uit het zesde deel (Denn wir haben hie keine bleibende Statt), waar de passage over het opwekken van de doden een theatraliteit krijgt die regelrecht over de top gaat. Maar wat moeten we verwachten bij een dirigent die Brahms’ tempovoorschriften toch al volstrekt links laat liggen? Neem deel 5 (Ihr habt nun Traurigkeit), waar het Langsam uit de partituur in een pretentieloos allegro is veranderd. Tja. Alleen de uitdrukkingsvolle bariton van Tassis Christoyannis weet aan de malaise te ontsnappen. Luister naar het London Philharmonic Orchestra & Choir o.l.v. Yannick Nézet-Séguin (LPO Live) en hoor hoe het wel moet.
Maurice Wiche

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen