BRAHMS
Violin Sonatas, Scherzo
Augustin Dumay (viool), Louis Lortie (piano)
ONYX 4133 • DDD-77’
Uitvoering ***** | Registratie ****
Dumay was jarenlang de partner van Maria Joao Pires, met wie hij zulke prachtige opnamen heeft gemaakt van de sonates voor viool en piano van Mozart, Beethoven, Grieg en… Brahms (1992). Dumay speelde Brahms ook met tal van anderen en doet het nu met de Canadese pianist Lortie. Wel zo goed! Hun Brahms is door en door Frans: licht en doorzichtig en met een mooi gevoel voor verhoudingen. Dat het vaak meer aquarel is dan olieverf is alleen maar toe te juichen. Brahms nu eens niet als de dikke brombeer zoals we hem nog zo vaak horen. De drie vioolsonates, net als de symfonieën, zijn onverwisselbaar. Elk is een monument op zichzelf, een heel eigen, uniek landschap. Verrassend de toegift: het Scherzo in c. Deel 3 van een sonate die Brahms een kwarteeuw eerder, in 1853, schreef met Albert Dietrich (deel 1) en Robert Schumann (delen 2 en 4). Brahms’ deel is het best en al helemaal Brahms, maar kwam pas in 1906 aan het licht. Dumay speelt Brahms niet langer op zijn Stradivarius (1721) maar op de Guarneri del Jesu (1743): een warme, wat sombere toon, waarin hij de zangeres Kathleen Ferrier (1949) ervaart in Brahms’ Alt-Rhapsodie.
Jurjen Vis
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
