BRUCH
Vioolconcert 2, In Memoriam, Konzertstück
Ulf Wallin (viool), Deutsches Sinfonie-Orchester Berlin o.l.v. Okko Kamu
BIS 2069 • SACD-60’
Waardering: 9
In de jaren 1877/80 schreef Max Bruch twee vioolconcerten en de Schotse Fantasie. Het Vioolconcert van Brahms dateert uit dezelfde tijd, en wanneer we bedenken dat destijds maar twee Vioolconcerten internationale status hadden bereikt (Beethoven en Mendelssohn), geen slechte score. Bruch was echter een aartsconservatief die niets van de nieuwlichterij van Liszt en Wagner moest hebben. Toen hij in 1920 overleed had hij al voorspeld dat van zijn werken alleen het Eerste vioolconcert repertoire zou houden. Hij kreeg gelijk en had geluk, want ook de Schotse Fantasie is zo nu en dan in de concertzaal te beluisteren. Op geluidsdragers maakt de onbekende Bruch de laatste paar jaren een verrassende comeback, met nieuwe opnamen door onder meer Antje Weithaus, Nicola Benedetti, Ning Feng en Jack Gottlieb. Allen worden ze getoetst aan Salvatore Accardo, die voor Philips de complete vioolwerken met orkest opnam. Nu voegt de Zweed Ulf Wallin zich in dat rijtje met een opname van het Tweede vioolconcert die er zijn mag. Het Concert begint met een schitterend Adagio, en verschiet daarmee een beetje zijn eigen kruit, want na een kort recitatief volgt dan meteen de Finale. Niettemin een prachtig stuk, met een juweel van een orkestbegeleiding door oude rot Okko Kamu.
Siebe Riedstra
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
