BRUCKNER
Symphonien 1-9
Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks o.l.v. Herbert Blomstedt, Bernard Haitink, Mariss Jansons, Lorin Maazel
BR Klassik 900716 • DDD-9.45’ (9 cd’s)
Waardering: 7
Het BR Klassik-label komt hier met een compilatie-box van Anton Bruckners symfonieën door het Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks onder verschillende dirigenten: Herbert Blomstedt (Nr. 9), Bernard Haitink (Nrs. 5 & 6), Mariss Jansons (Nrs. 3, 4, 7 & 8) en Lorin Maazel (Nrs. 1 & 2). De symfonie in d klein (de nulde) ontbreekt hier vreemd genoeg, terwijl Maazel het wel heeft opgenomen voor dit label. Het zijn opnamen gemaakt van 1999 tot 2017. De opname van de Negende symfonie onder Blomstedt uit 2009 is nog niet eerder op cd uitgebracht en de Derde en Vierde symfonie onder Jansons waren enkel gereserveerd voor een kleine kring abonnees en dus niet commercieel verkrijgbaar. Ik ben gematigd enthousiast over deze compilatie-box. Maazel doet mooie dingen in het Scherzo van de Eerste, maar mist toch het heilige vuur in het eerste deel. Vergelijk met Von Karajan maakt dat overduidelijk, ondanks de bleke Deutsche Grammophon-klank. Dat geldt deels ook voor de Tweede. De Derde door Jansons mag er zeker wezen en kan de concurrentie aan met Jochum en Von Karajan, ofschoon de laatste een klasse apart blijft. Haitinks bijdrage van Vijfde is prachtig, alleen vind ik het slot van de finale te traag gespeeld. Ik prefereer daar dan ook Chailly op Decca. Voor wat betreft Haitinks Zesde is dit wellicht de beste opname van deze box. Ik heb slechts zelden een dergelijke warme en uitgebalanceerde orkestklank gehoord. Prachtig geregistreerd koper en dat is wellicht de rode draad door al deze opnamen. Daarmee is zeker niet gezegd dat we Klemperer, of de modernere opname door Van Zweden maar moeten vergeten. Na een uiterst teleurstellende Negende van Jansons op zowel RCO Live als op dit label, was ik aangenaam verrast met zijn Achtste. Hij heeft zich – voor wat betreft Bruckner – met deze opname, mijns inziens dan ook volledig gerehabiliteerd en daarmee behoort deze uitvoering tot de betere van de laatste tijd. De Negende door Blomstedt is ondanks de snelle tempi toch zeer indrukwekkend. Werkelijk alles klinkt bij hem helemaal uit. Tijd en de beleving daarvan, blijft iets wonderbaarlijks.
Emile Stoffels
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
