In 1988 zette het Nieuw Ensemble samen met sopraan Dorothy Dorow diverse werken van de Italiaanse componist Franco Donatoni op briljante wijze op de plaat. Spiri, Fili, Etwas ruhiger im Ausdruck, des Près en het hierboven genoemde Refrain zijn stuk voor stuk getuigenissen van zijn heerlijk vibrerende stijl. Hoewel hij beschouwd werd als een modernist en er invloeden van zowel Arnold Schönberg als Karlheinz Stockhausen in zijn werk te herkennen zijn, wist hij in zijn werk de mediterrane glinstering te bewaren en een schijnbare lichtvoetigheid te vangen dien zijn stukken bij velen direct doen aanspreken.
Het maakt de cd van het Nieuw Ensemble tot een blijvend juweel dat elke zomer weer even uit de kast komt om het beeld van flikkerende zonlichtpuntjes op het kabbelende water ook even naar klinkende noten te vertalen. De cd kwam in 1988 uit op het vroeg in de jaren tachtig in Nederland door wijlen muziekavonturiers David Rossiter en Michel Arcizet opgerichte label Et’cetera. Zij wilden repertoire opnemen dat de destijds grote platenmaatschappijen links lieten liggen, een beleid dat het label, dat gelukkig nog steeds bestaat, ook vandaag de dag nog voorstaat.
Tweedehands
Hoewel er zeker nog cd’s uit die vroege tijd in de catalogus zitten (zoals de in 1991 uitgebrachte cd met werk van Theo Loevendie, gespeeld door het Nieuw Ensemble, KTC 1097) is de cd met het werk van Donatoni daar helaas al jaren geleden uit verdwenen. De plaat (KTC 1053) is hier en daar nog wel tweedehands te vinden, al gaat dat soms tegen exorbitant hoge prijzen. Daarom is de keus voor deze favoriete zomerplaat als cd van de week ook een pleidooi voor een heruitgave van niet alleen een meesterlijke samenvatting van de kamermuzikale werken van deze helaas in Nederland zelden te horen Italiaanse componist, maar ook van een getuigenis van de grote klasse van wat het Nieuw Ensemble onder leiding van Ed Spanjaard was.
