Een nieuwe flexibele rubriek. Onder de titel … van de week brengen we een citaat, een boek, een cd, een musicus of wat verder ook met de klassieke muziek te maken heeft onder de aandacht, gewoon omdat het een snaar raakte of om andere redenen opviel. Het kan een al lang bestaand boek zijn, een al wat oudere cd, maar ook iets compleet nieuws. Deze keer een driedubbel-cd van Mayke Rademakers die in 2015 verscheen op Challenge Classics: Johann Sebastian Bach – The Cello Suites.
De cd was een grote verrassing en kreeg een 10 in Luister. Niet alleen vanwege de ‘diep doorleefde, architectonisch fantastisch onderbouwde en vooral zeer emotionele vertolkingen van de Suites’ maar ook door ‘een briljant modern doorkijkje’. ‘Zo staat de Prelude van Goebaidoelina tussen de eerste en tweede suite en gaat het duistere Per Slava van Penderecki vooraf aan Suite nr. 4’, ging de recensie in Luister verder. ‘En het werkt. Bachs noten klinken verfrissend modern tussen het hedendaagse geweld en bieden vele nieuwe inzichten. Ook de ‘afterthougts’ in de vorm van geïmproviseerde reflecties waarmee Rademakers de derde en laatste cd afsluit voegen iets heel wezenlijks over Bach en over de celliste toe. Een driedubbel-cd om op vaak en op vele manieren intens van te genieten.’
Dat intense genieten is er naar al die jaren nog steeds; haar Bachvertolkingen behoren nog altijd tot de beste die er te vinden zijn. Maar het zijn vooral die laatste ‘geïmproviseerde reflecties’ die een vervolg hebben gekregen. Rademakers liet zich voor het eerst horen op de elektrische cello. Inmiddels is haar cd Stagioni 2.0 verschenen met opwindend eigen werk gespeeld op het elektrische instrument dat met behulp van loopstations klinkt als een compleet orkest, een rockband en alles daar tussen in. De recensie van deze jongste cd van Mayke Rademakers vindt u in de komende editie van Luister.
