COPLAND

Recensie COPLAND – Billy the Kid – Grohg

COPLAND
Billy the Kid – Grohg
Detroit Symphony Orchestra o.l.v. Leonard Slatkin
Naxos 8.559862 • DDD-63’
Waardering: 9

Het label Naxos heeft in de serie American Classics een project opgezet rond de orkestwerken van Aaron Copland waarbij Leonard Slatkin (1944) het Detroit Symphony Orchestra dirigeert. Slatkin heeft een lange historie met de muziek van Copland, die begint in St. Louis, waar hij van 1979 tot 1996 music director was (Hans Vonk volgde hem op), en hij veel van deze werken opnam voor RCA en EMI. In Detroit volgt op het eerste oog een herhaling van zetten, maar schijn bedriegt. Slatkin heeft subtiele verschillen gevonden in een aantal partituren, en zo verdienen zijn registraties toch nog extra aandacht. Het ballet Grohg ontststond in 1925 in Parijs, waar Copland een paar jaar verbleef om zijn licht op te steken bij Nadia Boulanger. De verhaallijn ontleende Copland aan de expressionistische stomme film Nosferatu, een vampierenfilm uit 1922 van Friedrich Wilhelm Murnau. Dertien jaar na Grohg, dat al spoedig vergeten werd, verwierf Copland faam met een ander ballet, ditmaal op een onderwerp dat zijn landgenoten direct aansprak, Billy the Kid. Net zo op-en-top Amerikaans als de outlaw van de titel is de muziek van Copland, die met zijn ‘American sound’ een stempel heeft gedrukt op generaties Amerikaanse componisten. Slatkin kent deze partituren als zijn broekzak en het orkest is in dit repertoire op zijn best. Belangrijk is bovendien de kwaliteit van de opname, en die is zonder meer spectaculair: het lage slagwerk zou een burenruzie kunnen veroorzaken.
Siebe Riedstra

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen