DALLAPICCOLA

Recensie DALLAPICCOLA – Il prigioniero – Prima serie dei cori di Michelangelo Buonarroti – Estate

DALLAPICCOLA
Il prigioniero – Prima serie dei cori di Michelangelo Buonarroti – Estate
Anna Maria Chiuri (mezzo­sopraan), Stephan Rügamer (tenor), Michael Nagy (bariton), Danish National Choir & Symphony Orchestra o.l.v. Gianandrea Noseda
Chandos CHSA 5276 • SACD-56’
Waardering: 9

Luigi Dallapiccola (1904-1975) geldt als een belangrijk componist, maar zijn muziek hoort men helaas niet vaak. De voornaamste oorzaak is dat zijn carrière begon in een periode dat de belangrijkste ontwikkelingen elders leken plaats te vinden, terwijl de Italianen na Puccini’s dood pas goed internationaal opnieuw doorbraken na de oorlog met Berio, Maderna, Nono, Scelsi en Donatoni. Die naoorlogse grootheden namen van Dallapiccola een cruciale eigenschap over: de versmelting van lyriek en dodecafonie. Dallapiccola begreep de zeggingskracht van de twaalftoonstechniek en veranderde het Duitse expressionisme tot een meer intieme huivering. Terwijl in de muziek van zijn opera Il prigioniero uit de jaren 1944-48 een ogenschijnlijke schoonheid overheerst, staat de tekst in het teken van gevangenschap, marteling, het verlangen naar bevrijding en het geluk van bevrijding getemperd door de ervaring van bezetting. Terwijl de opera een ontwikkeling schildert en in zijn lyriek verwijst naar de latere Italiaanse beroemdheden, zijn de overige werken voor koor veeleer stukken in een stemming halverwege neoclassicisme en uitgedund belcanto. De lichte aarzeling in stijl bij Dalla­piccola wordt meer dan gecompenseerd door de geweldige uitvoeringen onder Noseda die de laatste jaren terecht naam maakt men opnamen van relatief onbekende Italiaanse componisten als Casella en Petrassi.
Emanuel Overbeeke

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen