DALL’AQUILA
Bella incognita
Lukas Henning (renaissanceluit)
Glossa CGD 923518 • DDD-54’
Waardering: 9
Lukas Henning is er bepaald niet de eerste mee: luitmuziek van Marco dall’Aquila is al vaker op schijf gezet, er bestaan zelfs twee delen op Naxos. Henning heeft zijn bloemlezing – die best nog iets groter had kunnen en mogen zijn – wel een thema meegegeven, dat is de verbeelding van de componist. Die zie je bijvoorbeeld in titels als Recercar senza canto; geschreven voor als de hoogste snaren gesprongen waren, wat gezien hun dunheid nogal eens voorkwam. Er zijn zo meer titels die een speelse geest verraden, en dat doet de muziek ook. Als er bijvoorbeeld populaire stukken van Jannequin, Des Prez of Passereau in verwerkt zijn duiken die als het ware toevallig op, alsof ze al improviserend bij de componist zijn opgekomen. Henning speelt alles op een mooie heldere renaissanceluit en zorgt door afwisseling van vingertoppen en nagels voor een ruime variatie aan timbres en zoveel dynamiek als mogelijk. De muziek is niet vrij van herhalingen in speelfiguren – dat heb je bij jazz bijvoorbeeld ook – maar ze is vaak erg leuk om te horen, en soms wordt ze ook behoorlijk serieus en polyfoon.
Paul Herruer, Ella Botter
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
