DIVERSEN
Carte Blanche: Martha Argerich
Martha Argerich, Lang Lang, Gabriela Montero (piano), Julian Rachlin, Yuri Bashmet (viool), Mischa Maisky (cello)
Deutsche Grammophon 4795096 • DDD-2.17’
Waardering: 10
Alleen al voor de ongekend mooi, ontroerend en zeer verfrissend gespeelde Kinderszenen van Schumann zou je de box thuis willen hebben. Met haar interpretatie van één van de mooiste pianocycli overtroeft Argerich zelfs haar eigen opname voor DG van iets meer dan 30 jaar geleden. Maar er is meer. Het ‘Ghost’-trio van Beethoven bijvoorbeeld. Een voorbeeld van compositorische grilligheid en een kolfje naar de hand van Argerich. Samen met sinds eeuwen haar vaste ‘partner in crime’, de niet minder exorbitante Mischa Maisky, gaan ze met violist Julian Rachlin een echte ménage à trois aan: hecht en trouw aan elkaar en aan niemand. In haar aanwezigheid verliest Lang Lang zijn diva-attitudes en schikt zich naar de hand van de echte meesteres. Hun Grand Rondeau van Schubert getuigt van innerlijke schoonheid en Ma Mère l’Oye van Ravel wordt eindelijk opgewaardeerd tot wat zij is: een adembenemend sprookje. Maar als je twee piano’s echt in actie wil horen dan moet je meteen doorspoelen naar de Paganinivariaties van Lutosławski. Hierin toont Gabriela Montero (waarom heeft de Venezolaanse pianiste niet de status die zij verdient?) zich de gelijkwaardige partner van de ‘grote Martha’. Haar improvisaties op Happy Birthday, opgedragen aan Lily Maisky, dochter van de cellist, getuigen van een muzikaliteit en virtuositeit die mij met open mond achterlaat. Het hoogtepunt van de in 2007 in Verbier live opgenomen cd’s is voor mij echter de eerste vioolsonate van Bartók. In handen van Renaud Capuçon verandert het Allegro Appassionato in het vurige voorspel tot een zeer gepassioneerde en weinig tot de verbeelding overlatende nacht.
Basia Jaworski
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
