DIVERSEN
Les Espaces Électroacoustiques II (Masterpieces of electroacoustic music – presented in 5.1 surround and stereo)
Johannes Herrmann (piano), Lucía Carro Veiga (percussie), Kees Tazelaar (sound projection), Carlos Hidalgo (sound projection) e.a.
col legno music WWE 40003 • SACD-2.13’ (2 cd’s)
Waardering: 9
Dit is het tweede deel in een voorgenomen reeks gewijd aan elektronische muziek. Deel 1 (col legno music WWE 40002) bevat werken van onder meer Varèse, Ligeti, Maderna en Berio. Beide delen maken duidelijk welke enorme ontwikkeling het medium sinds de jaren vijftig heeft doorgemaakt. Aanvankelijk ontstonden vooral composities vol bruuske effecten en drastische overgangen, daarna slaagde elke componist erin het medium met wisselend succes naar zijn hand te zetten. Dit tweede deel toont grote verschillen in stijl en kwaliteit. De werken Klangfiguren II en Terminus X van Gottfried Michael Koenig, die zichzelf ooit trots presenteerde als de man die het serialisme op zijn geweten had, zijn meer schokkerig dan boeiend. Ook Karlheinz Stockhausens Kontakte is meer een stuk van momenten dan van een betoog, maar de meeste momenten zijn boeiender dan bij Koenig. Luigi Nono daarentegen is in deze stukken een lyricus van de lange lijn en hanteert gedeeltelijk dezelfde middelen als in zijn niet-elektronische composities. Wat zijn composities hier vooral spannend maakt is de dialoog tussen stemmen en elektronica. Luciano Berio blijft in zijn late werk Altra voce uit 1999 het grappige scherpzinnige belcantodier. Hoe belangwekkend deze uitgave ook is, uiteindelijk wint in de beste werken, zoals die van Berio en Nono, de persoonlijkheid het van het medium.
Emanuel Overbeeke
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
