DIVERSEN
Melancolía
Aria’s en liederen van Granados, Montsalvatge, Villa-Lobos, De Falla e.a. Patricia Petibon (sopraan), Susan Manoff (piano), Daniel Manzanas (gitaar), Joël Grare (percussie), Orquestra Nacional de España o.l.v. Josep Pons
DGG 00289 477 9447 • DDD-57’
Op deze nieuwe cd van Patricia Petibon, getiteld ‘Melancolía’ gaat het om een Franse zangeres die verklaart zich helemaal thuis te voelen in het Spaanstalige repertoire: in het eerste nummer – het veel gezongen La maja dolorosa II van Enrique Granados – wordt meteen duidelijk dat het menens is. De zangeres blijft in alles zichzelf: Patricia Petibons persoonlijkheid klinkt door in elk van de liederen en aria’s op dit album. Haar vlammende humor knettert in de Zapateado ‘La tarántula é un bicho mú malo’ van Gerónimo Giménez (dat ze met veel meer persoonlijkheid en durf weet te brengen dan Anna Netrebko op een van haar meer recente cd’s) en haar ernstige, zwaarmoedige kant wordt veelkleurig belicht in de speciaal voor haar geschreven vier Melodías de la melancolía van de in 1961 geboren Nicolas Bacri, die de meest intrigerende items op deze plaat zijn. Het eerste van die liederen wordt door Petibon met bijna vibratoloze barokstem ingezet en het groeit in intensiteit. Na een intiem wiegenlied en een striemende liefdesklacht besluit de korte cyclus met een mysterieuze ode aan de melancholie. Daarnaast krijgen we uiteenlopende dingen als een aria uit De Falla’s opera La vida breve en volksmuziek, allemaal uitgevoerd met een onweerstaanbare mix van eigenheid en stijl.
Hein van Eekert
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
