DONIZETTI
Lucia di Lammermoor
met o.a. Diana Damrau (Lucia), Ludovic Tézier (Enrico Ashton), Joseph Calleja (Edgardo Di Ravenswood), David Lee (Lord Arturo Bucklaw), Münchner Opernorchester o.l.v. Jesús López-Cobos
Erato 0825646219018 (2) • DDD-2.27’
Uitvoering **** | Registratie ****
Een Lucia di Lammermoor-uitvoering is doorgaans goed, slecht of doorsnee, maar zelden controversieel. Controverse heeft Damrau in haar oude, hoge coloratuurrepertoire nooit aangekleefd, maar de transitie naar het lyrisch-dramatische belcantovak houdt de gemoederen bezig. Ze verbluft met onnavolgbaar gesculptuurde fraseringen, grenzeloze ademsteun en een nog welluidender klank dan ze vroeger al had, maar tegelijkertijd verschilt haar beleving van drama en interpretatie fors van wat we gewend zijn. Damrau mist ontegenzeggelijk de directheid waarmee zangeressen als Callas of Miricioiu dit soort rollen tot onvergetelijke psychologische avonturen maakten. Anderzijds is Damrau ook geen Lily Pons, ze heeft haar midden en laag omfloerst met een blauw-zwart fluwelen klankkleur, waar sterrenstof zo fijn als spinrag in opschittert. Wie voor die diamantenpracht gaat en zich verliest in de eindeloze klankbogen die Damrau op een ademtocht spint, gaat hier kopje onder in schoonheid. Wie vergeefs wacht op de rechtse directe, op de borstklank, op het allesverzengende Italiaanse vuur, die gaat hier vooral genieten van Joseph Calleja’s Edgardo, vermits men geen probleem heeft met zijn vibrato. Jesús López-Cobos neemt zijn tijd, maar hij houdt het orkest wonderbaarlijk in balans en levert een authentiek Serafin-achtig sfeertje waarbij de vocalen op de voorgrond staan.
René Seghers
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
