Dwarsfluitist Emmanuel Pahud brengt twee nieuwe cd’s uit. Concertante verschijnt in april en in mei volgt een solo-album. Een gesprek over de muziek, zijn instrument en het leven. “De Berliner is het fijnste orkest dat er is.”
“Ik ben in Zwitserland geboren, maar mijn ouders verhuisden al snel naar Rome. Een jaar of vier, vijf, moet ik geweest zijn, toen ik in Rome een fluitconcert van Mozart hoorde, bij de buren. Ik liep de trap op naar boven en bleef staan luisteren, aan de grond genageld. De muziek was zo prachtig. Vooral de fluit. Dat wil ik ook, dacht ik. Zo kwam de fluit in mijn leven.”
Le Concours National de Belgique
“Toen ik vijftien was, won ik de eerste prijs van Le Concours National de Belgique, we waren inmiddels verhuisd naar België. Daar begon mijn internationale loopbaan. Mijn ouders hebben altijd gereisd, ik heb in allerlei landen en op verschillende plekken gewoond. Het reizen heeft me veel gebracht, zeker op muzikaal gebied.”
Klassieke muziek en Emmanuel Pahud
“Muziek is aan de ene kant cultureel gebonden, ieder land heeft haar eigen muzikale kenmerken. Maar de ziel van de muziek is universeel en grensoverschrijdend. Ik fluit nu al een tijdje in de Berliner Philharmoniker. Het is een prettig orkest, volgens mij het fijnste orkest dat er is. Aan de andere kant weet je dat de camera’s altijd aanstaan, iedere noot die je speelt, wordt opgenomen. Er is veel druk van buitenaf. En het blijft een orkestsetting. Het is anders om een cd te maken, dan heb je muzikale vrijheid.
“Mijn laatste twee cd’s zijn mijn eigen muziekinterpretaties. Ik heb twee jongvolwassen zoons. Ik heb ze nooit gedwongen iets te doen in de klassieke muziek. Ze vinden hun weg op hun eigen manier, meer in de populaire muziek. Erg? Nee, het past kennelijk meer bij ze. Ik heb ze nooit gepusht, al ben ik fluitist.”
Meer lezen over Emmanuel Pahud?
In Luister-731 vind je het hele artikel over Emmanuel Pahud. Het magazine ligt vanaf 13 april 2018 in de winkel.
Meteen bestellen kan via onze shop.
