Ensemble Variances treedt vrijdag 7 september op in de Hertz-zaal van het Utrechtse TivoliVredenburg in het kader van de Gaudeamus Muziekweek. Het Franse gezelschap brengt werken van componisten die zich lieten inspireren door de natuur, het heelal, oude Indiaanse gebruiken en religieuze beelden.
Klassieke muziek gecombineerd met zingende walvissen
Het programma is opgebouwd rond twee werken: Crucifixion (d’après Le Pérugin) van Raphaël Languillat en Méditation sur la fin de l’espèce van Thierry Pécou, pianist en artistiek leider van Ensemble Variances. Het eerste stuk is geïnspireerd op de kruisiging van Christus en het tweede stuk is versleuteld met natuurgeluiden. Pécou gebruikt fascinerende sounds, zoals – ja, écht – zingende walvissen. Met zijn moderne muziek roept hij de kwetsbaarheid van het menselijk bestaan op ten opzichte van de oneindige kosmos.
Tijdens zijn ontmoetingen met sekten en sjamanen ontdekte Thierry Pécou andere ritualistische dimensies in de relatie tussen muziek en lichaamsbeweging. Zo zal een gebaar of de lichaamstaal van een instrumentalist volgens hem onvermijdelijk bijdragen aan de uitwisseling van energie tussen muzikanten en publiek. Die spirituele benadering maakt dat Ensemble Variances méér is dan een groep van musici die op een podium staat. De optredens gaan over het ervaren van muziek met meer dan alleen je oren.
Ensemble Variances met cellist Anssi Karttunen: “Onweerstaanbaar”
Voor deze gelegenheid treedt de Finse cellist Anssi Karttunen op met Ensemble Variances. Volgens The Guardian fungeert zijn cello als bemiddelaar tussen de groep muzikanten en diepzeegeluiden. “De resultaten zijn opvallend mooi, soms onweerstaanbaar en op het einde diep elegisch.”
Naast de twee hoofduitvoeringen – Crucifixion (d’après Le Pérugin) en Méditation sur la fin de l’espèce – maken bezoekers kennis met Danse en cercle, een ritmisch solowerk voor pauken van Pécou, een nieuw werk van de veelbelovende Franse componist Jonathan Bell en The Light Within van de moderne Amerikaanse componist John Luther Adams, die zijn ‘eigen openbaring van licht’ had toen hij een installatie van James Turrell bezocht. Deze Amerikaanse kunstenaar beschouwt de lucht als zijn atelier.
