FRANCK, YSAŸE
Sonate en la majeur, Nocturne, Berceuse op.20, Poème élégiaque op.12
Alexander Kniazev (cello), Plamena Mangova (piano)
Fuga Libera 587 • DDD-55’
Geen van de werken onlangs door Kniazev en Mangova voor het Belgische Fuga Libera opgenomen, was oorspronkelijk voor cello bedoeld. De vioolsonate van César Franck heeft de in die tijd beroemde cellist Jules Delsart met toestemming van de componist voor zijn instrument bewerkt. Sindsdien hebben zowat alle cellisten zich over het werk ontfermd en het moet gezegd – de warme, baritonale celloklank geeft de sonate een licht erotische, enigszins geparfumeerde uitstraling. Het past het werk ook als een handschoen. De sonate was Franck’s verjaardagsgeschenk voor zijn dierbare vriend, de violist Ysaÿe. In dat licht bezien is het helemaal zo gek niet om beide componisten aan elkaar te koppelen en hiervoor is Kniazev aan het werk gegaan. De Berceuse vind ik zelf een onevenwichtig stuk en ook de Poème élégiaque kan mij niet echt bekoren, maar het kan ook aan de uitvoering liggen. Hier is duidelijk voor de virtuositeit en het grote gebaar gekozen en dat komt op mij agressief over. Er zijn ook momenten van bezinning, zoals bij de Nocturne van Franck, maar hier mis ik toch de woorden. Het geluid is onrustig, je hoort ook de cellist snuiven: zeer storend. De cd is, met zijn 55 minuten, aan de karige kant.
Basia Jaworski
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
