GINASTERA, MOMPOU
Danzas argentinas, Pianosonate nr.1, Suite de danzas criollas, Drie stukken op.6; Prelude nr.5
Francois-Xavier Poizat (piano)
Piano Classics PCL0087 • DDD-46’
Waardering: 9
Elk repertoire heeft een onbereikbaar ijkpunt: Callas in Bellini, Schnabel in Beethoven, Christoff in Moesorgski en Argerich in Ginastera. Poizat reikt weliswaar niet tot de hemel, maar hij ontstijgt de aarde ver genoeg om de luisteraar in verrukking te brengen. Het grootste verschil tussen haar en hem is dat zij impulsiever en ongeremder lijkt en in de zeer snelle, zeer ritmische passages er graag drie scheppen bovenop doet, alsof de hyper-toestand en niet ‘de normale’ mate van intensiteit de norm is. In de minder extreme passages is hij aan haar gewaagd en geeft hij de muziek de juiste balans tussen locale volksmuziek, westerse klassieke muziek en invloeden van jazz en andere populaire muziek. Terwijl Argerich zich beperkte tot de uitsmijters (de Danzas argentinas), speelt Poizat een breder repertoire waarin hij zich ook een breder pianist toont. Zij is beter in de extase, hij in het grote palet. Dat doet recht aan een componist die meer schreef dan enkele hits, waarbij alleen een helse uitvoering de hemel opent.
Emanuel Overbeeke
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
