GLASS, PÄRT, KANCHELI, UMEBAYASHI
Violin Concerto 2; Estonian Lullaby; Ex contrario; Yumeji’s theme
Kremerata Baltica, Gidon Kremer (viool)
Deutsche Grammophon 4794817 • DDD-78’
Waardering: 7
Gidon Kremers eerste soloalbum in jaren blaakt van de ambitie, niet alleen muzikaal maar ook in bredere zin. De violist gelooft namelijk dat dit repertoire van Glass via Pärt en Kanchelli tot Umebayashi zo diepgravend is dat het ieders ziel kan roeren. In een adem wordt daar het woord eeuwigheidswaarde aan toegevoegd. Dat is wellicht iets teveel eer voor de dertien-in-een-dozijn-klankwereld van Glass’ tweede vioolconcert, dat een soort Amerikaanse Vier Jaargetijden beoogt te zijn. Heeft u kinderen of is het Kerst, dan zit u gebakken met Pärts slaapliedje. Heeft u geen kinderen dan zult u zich verwonderd afvragen wat het melancholische stukje op deze cd doet. Pas bij Kanchelli benadert het album de diepgravende lagen die Kremer in het boekje vooruitstelt. Hier valt ook ineens alles op zijn plaats. Kremers viool kan zich ten volle ontplooien en de Kremerata Baltica tonen zich bevlogen in het orkestspel. Bijna dertig minuten pure klankmagie, zowel figuurlijk als letterlijk, want Kanchelli is bij uitstek een componist die klankeffecten een natuurlijke plaats in zijn composities kan geven. Het filmische schmierthema van Umebayashi komt daarna als een anticlimax. Daarmee is dit een curieus samengesteld schijfje dat vanwege Kanchelli echter meer dan de moeite waard is.
René Seghers
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
