GLASS

Recensie GLASS – Symphony No. 11

GLASS
Symphony No. 11
Bruckner Orchester Linz o.l.v. Dennis Russell Davies
Orange Mountain Music OMM 0133 • DDD-36’
Waardering: 8

Hoewel weinig mensen het in hun hoofd zullen halen om Philip Glass een van de belangrijkste symfonici van de vroege 21ste eeuw te noemen, heeft hij inmiddels elf symfonieën achter zijn naam staan. De symfonieën één tot en met tien verschenen al in een box op Orange Mountain Music, het eigen label van de componist, en nu is ook symfonie nummer elf voor de eeuwigheid vastgelegd onder leiding van Glass-adept Dennis Russell Davies. Glass begon vrij laat aan een symfonisch oeuvre. Hij was de vijftig al gepasseerd toen hij in 1992 kwam met de Low Symphony gebaseerd op thema’s van de gelijknamige langspeelplaat van David Bowie. Inmiddels is de Low Symphony omgedoopt tot Symfonie nr. 1 en gaat Glass als het aan hem ligt ook na Symfonie nr. 11 nog wel even door. Met Elfde symfonie is het hem in elk geval weer gelukt de Glass-fans aan zich te binden en ook wat nieuws te geven. De symfonie, gecomponeerd bij wijze van afscheidscadeau voor Dennis Russell Davies die in 2017 na vijftien jaar het Bruckner Orchester Linz verliet, biedt meer meerstemmigheid en nadruk op ritmische drive (let op de rol van het slagwerk in het laatste deel) dan in de meeste werken van Glass. En ondanks wat balanceren op de rand van kitsch, zoals in wat dansante stukken in het laatste deel van de driedelige symfonie, is het toch weer een cd en een symfonie die de luisteraar gevangenhoudt.
Paul Janssen

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen