GLUCK
Orfeo ed Euridice
Franco Fagioli (Orfeo), Malin Hartelius (Euridice), Emmanuelle de Negri (Amor), Accentus & Insula Orchestra o.l.v. Laurence Equilbey
Archiv Produktion 479 5315 A1H3 • DDD-2.31’
Waardering: 8
De ster van countertenors is rijzende. Voor het eerst in de geschiedenis contracteerde het label Deutsche Grammophon een countertenor als ‘exclusive artist’. De Argentijnse zanger Franco Fagioli viel deze eer te beurt. Volgend jaar verschijnt een soloalbum, als opwarmertje verscheen recent een liveopname van Glucks opera Orfeo ed Euridice. Dirigent Laurence Equilbey koos voor de versie die in 1762 in Wenen in première ging, maar voegde daar wel enkele geliefde spektakelstukken uit de Parijse versie van 1774 aan toe om orkest en solist nog eens extra te laten schitteren. Deze toegiften staan op een derde cd, die om onduidelijke redenen verder gevuld is met ruim 50 minuten muziek die ook op de andere twee cd’s staat. De rol van Orfeo is in het verleden opgenomen met allerlei stemmen, variërend van bariton (Dietrich Fiescher-Dieskau) tot mezzosopraan (Bernarda Fink). Mij bevalt de wendbare, virtuoos stralende en viriele vertolking van Fagioli. Zijn stem vormt een mooi contrast met de eveneens sterke bezetting van de vrouwelijke rollen. Equilbey’s eigen koor en orkest klinken bekwaam en doeltreffend, maar missen de verfijnde timing en transparantie van de door Equilbey bewonderde opname door René Jacobs. Toch mist Glucks ontroerende opera ook in deze uitvoering zijn uitwerking niet.
Carine Alders
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
