GOEBAIDOELINA

Recensie GOEBAIDOELINA, KANCHELI e.a. – Strijktrio. Paiberdin: Organum. Kancheli: Time… and again – Rag-gidon-time. Knaifel: E.F. and three visiting cards of the poet

GOEBAIDOELINA, KANCHELI e.a.
Strijktrio. Paiberdin: Organum. Kancheli: Time… and again – Rag-gidon-time. Knaifel: E.F. and three visiting cards of the poet
Goeyvaerts Strijktrio
Challenge CC72503 (2) • DDD-84’
Het vijf jaar bestaande Goeyvaerts Strijktrio uit België is één van de opmerkelijkste strijkersensembles die in de afgelopen jaren in de Lage Landen zijn ontstaan. Een strijktrio als zodanig is, tussen de ontelbare strijkkwartetten, al iets bijzonders. Maar bovendien valt deze groep door zowel zijn repertoire als zijn manier van spelen op. Na een Challenge-cd met muziek van Schönberg, Webern en Schnittke, is er nu deze opname van werken die stuk voor stuk iets raadselachtigs hebben en waarvoor de luisteraar zeker even de tijd moet nemen. Dat laatste reciteert waarop zijn stuk gebaseerd is. Wat de drie musici hier qua concentratie en nauwgezetheid presteren grenst aan het onmogelijke. Dat geldt zowel voor de geladen muziek van Goebaidoelina – haar stuk is toch wel verreweg het belangrijkste van de vier – als voor het kostelijke Rag-gidon-time van Kancheli, een uitgeplozen, vertraagde ragtime met een pokerface-achtige humor. Het werk van Oleg Paiberdin (1971), langdurig cirkelend rond één toon, refereert aan muziek uit een veel verder verleden: de Middeleeuwen en Henry Purcell. Kancheli volgt in Time … and again zijn bekende recept: quasi-dramatische uithalen gevolgd door meditatieve inkeer etcetera. Hoe dan ook, het Goeyvaerts Trio heeft niets nagelaten om het de componisten naar de zin te maken.

Siebe Riedstra

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen