“Hannigan zien, is Hannigan geloven. Goed is niet goed genoeg. Álles doet ze voor duizend procent. Van zingen tot dirigeren, van interview tot fotoshoot. Ze gaat ervoor. Haar Satie is bovenmenselijk mooi en in 4 Chans pour franchir le Seuil sleurt ze alle ‘modernistenhaters’ over de drempel.”
Barbara Hannigan als dirigent, sopraan én engel
Voor Luister 741 reisden journalist Ruud Meijer en fotograaf Andreas Terlaak af naar het Aldeburgh Festival in Snape, Groot-Brittannië. Ze schaduwden raspaard Barbara Hannigan voor vijf dagen en voerden een lang gesprek. Op die manier hoopten zij erachter te komen wie Hannigan nu écht is. Nou, een engel onder andere: “We kijken omhoog, opzij, naar achteren. Waar zit die engel dan? Pas wanneer de energiek dirigerende Hannigan het hoofd opzij draait, om oogcontact te maken met de concertmeester, valt het kwartje: zíj is het! Uit het hoofd, voor de vuist weg en schijnbaar moeiteloos komt de muziek die zij met haar handen doet ontstaan synchroon uit haar mond.”
Muzikaal grootgebracht door Nederland
Uit het verhaal blijkt ook dat de Canadese een bijzondere band heeft met Nederland, en niet alleen door haar intieme samenwerking met Reinbert de Leeuw. Ze stelt dat Holland haar muzikaal gezien heeft grootgebracht en dat ze inmiddels een Dutch filter gebruikt voor haar muziek en haar aanpak. Wat ze zo leuk vindt aan ons? Dat we zo superdirect zijn. Dat ze gewoon kan zeggen wat ze wil, recht voor z’n raap. Lees de nieuwste Luister en reis mee naar het Aldeburgh Festival, waar Hannigan verder vertelt over haar carrière, haar verleden en haar samenwerkingen. Het magazine ligt nog tot en met 3 oktober in de winkel. Of bestel hem snel via de website. Nooit meer mooie verhalen missen? Neem een abonnement op Luister en lees in het volgende nummer onder andere over de omstreden Luciano Pavarotti, celliste Harriet Krijgh en sopraan Ruzanna Nahapetjan.
