Ondanks de kou en duisternis biedt de winter volop speelruimte voor reflectie en bezinning. Geen seizoen dat de spirituele kracht van muziek meer laat stralen dan de winter. Op haar nieuwste album opent harpiste Lavinia Meijer de ramen en deuren voor verstilde, serene winterklanken. Naast harpsurprises van Philip Glass, Franz Schubert, Benjamin Britten en Sergej Rachmaninov pakt Meijer uit met eigen werk.
Tekst: Mark van de Voort, foto: Robin de Puy
Lekker cocoonen in de winter. Het bitterkoude seizoen spoort mensen aan om zich terug te trekken in zichzelf of hun huis. De winterperiode is bij uitstek de kans om contemplatief bij te tanken en te reflecteren op het oude en nieuwe jaar. Ook harpiste Lavinia Meijer hoort de lokroep van het winterseizoen. Op de hoes van haar nieuwste cd Winter prijkt een ijzig sneeuwlandschap. Alleen wat besneeuwde houten vlonders en spaarzame voetstappen wijzen op de aanwezigheid van mensen. Een krachtig beeld dat schreeuwt om verstilde, bedachtzame muziek.
Op Winter neemt Meijer de luisteraar mee op zo’n bespiegelende klankreis. Er klinkt muziek van Philip Glass, Nils Frahm en Ólafur Arnalds, vergezeld door verrassende harparrangementen van Sergej Rachmaninov en Franz Schubert. Maar ook nieuwe harpcomposities van Meijer schetsen een winters landschap.
Springplank naar nieuw leven
“Ik heb altijd van de kou gehouden. Ik ben niet echt zo’n zon-strand-zee-type”, vertelt ze zonder aarzelen. “Ik associeer de winter met landschappen. IJzige, besneeuwde vlaktes, zoals ik die op reizen naar IJsland en Scandinavië ben tegengekomen. Die indrukwekkende schoonheid hoor je bijvoorbeeld terug in de muziek van IJslander Ólafur Arnalds.” De winter staat symbool voor periodes van afsluiting en een nieuw begin. “Het afbrokkelen en afsterven neemt een aanvang, maar tegelijkertijd kondigt zich aan het eind van de winter het nieuwe leven alweer aan. Dat pad en die spanningsboog van de ene naar de andere levensfase fascineert me.” Bovendien is de winter voor een toerende harpist een hele uitdaging.
Of Nederland een volkslied heeft
Meijers drieluik Open Window, dat op het album Winter staat, is een indrukwekkend solowerk. “In Open Window vertrek ik naar fictieve fantasielocaties. In het middendeel maak ik een muzikale verwijzing naar een zeer populair Koreaans volksliedje, Arirang. In het lied hoor ik een mengelmoes van verdriet, verlangen, weemoed en hoop. Dan hoor ik weer de grote kracht van muziek. Dit lied is in staat de verbondenheid tussen zielen uit te drukken. Stiekem vroeg ik me wel af of Nederland ook zo’n breed gedragen lied heeft. Mochten mensen een suggestie hebben, dan hoor ik het graag”, geeft Meijer een open invitatie.
Bij de compositie heeft ze een gedicht geschreven dat in het cd-boekje is opgenomen. “Het gedicht gaat over je open blik behouden en het koesteren van hoop. Zeker tijdens de coronapandemie voelde ik de noodzaak van muziek meer dan ooit.”
Componeren is een absolute verrijking, volgens Meijer. “Ik keek altijd wat jaloers naar singer-songwriters. In hun liederen kunnen ze heel persoonlijk uitpakken. Het componeren is bij mij organisch ontstaan. Ik had ook nooit gedacht dat ik zelf zou gaan componeren.” Eén van haar sleutelmomenten was de ontmoeting met jazzpianist Michiel Borstlap.
Wilt u graag de rest van dit artikel lezen? Dat kan in Luister 777. Dit nummer is op 9 februari verschenen en kunt u kopen in een boekhandel bij u in de buurt of op store.bcm.nl
