LANDI

Recensie LANDI – La Morte d’Orfeo

LANDI
La Morte d’Orfeo
Cecilia Molinari (mezzosopraan), Renato Dolcini (bariton), Alexander­­ Miminoshvili (bariton) e.a., Les Talens Lyriques o.l.v. Christophe Rousset, Pierre Audi (regie)
Naxos 2.110661 • DVD-111’
Waardering: 8

De lier die bomen deed dansen en wilde beesten temde, is stilgevallen – het zijn de illustere gezongen woorden nadat Orpheus gruwelijk is vermoord en aan stukken gescheurd. Het verhaal van Orpheus en Eurydice is namelijk nog niet klaar waar Claudio Monteverdi het in zíjn opera L’Orfeo met een happy end besluit. Dat is de reden waarom Pierre Audi al twintig jaar speelde met het idee om La morte d’Orfeo (1619) van Stefano Landi op de planken te brengen. Deze uitvoering uit 2018 in het Muziekgebouw aan ’t IJ werd Audi’s laatste productie als artistiek leider van de Nationale Opera. Landi’s lezing, op een anoniem libretto, begint waar Monteverdi eindigt: Orpheus is verbitterd na de dood van Eurydice. Hij haalt zich de woede van Bacchus op de hals, die opdracht geeft om Orpheus te doden. Met name in de eerste drie aktes is het even opletten geblazen als toeschouwer, de solisten vertolken bijna allemaal dubbelrollen (tot wel vijf per zanger!) en de dialogen gaan rap. Meer invoelbaar wordt het drama pas in de vierde akte, als Orpheus’ moeder ontroostbaar is door de dood van haar zoon. De muziek geeft Audi’s regie hier wat meer lucht. In de slotakte transformeert Orpheus van geest in de onderwereld, gehuld in zwart laken, naar een nieuwe ster aan het firmament, ontdaan van al zijn zorgen en gestoken in een met spiegeltjes bezet glitterpak. De zaalkeuze dwingt een kleinschalige en technisch weinig vernuftige enscenering af, die in de eerste helft wat rommelig aandoet maar in de laatste twee aktes zijn vruchten afwerpt. Muzikaal gezien is de zaak prima op orde, met Juan Francisco Gatell als geloofwaardige Orpheus, Magdalena Pluta in de aangrijpende rol van moeder Kalliope en mezzosopraan Cecilia Molinari als veelzijdige vertolker van verschillende rollen, onder wie Eurydice. Een mooie afsluiter van Audi’s periode in Amsterdam.
Marnix Bilderbeek

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen