LUTOSLAWSKI
Symphonies Nos. 1 & 4 – Jeux vénitiens
Finnish Radio Symphony Orchestra o.l.v. Hannu Lintu
Ondine ODE 1320-5 • SACD-57’
Waardering: 9
Deze cd bevat Witold Lutosławski’s symfonische eersteling en laatsteling plus een van zijn meest gewaagde stukken uit de tussenliggende jaren. Hoewel vele auteurs Lutosławski’s ontwikkeling benadrukken, loont het de moeite eens te letten op de constanten (Lintu helpt daarbij zeer). Lutosławski benut kleur als ritme, is in zijn harmonie quasi-atonaal, hanteert een uiterst flexibele puls, heeft een klassiek instinct voor proportie, speelt met het soortelijk gewicht van een passage, blijft ook in de grootste explosies verfijnd en houdt van instrumentaal drama. Zo bezien is de Eerste symfonie (1947) behalve enigszins neoclassicistisch ook buitengewoon grillig en niet stereotiep, terwijl voor de Vierde (1992) het omgekeerde geldt. In beide gevallen wint de verfijnde avontuurlijkheid het van de neiging tot systeem. Jeux vénitiens (1961) had ik niet eerder zo gespierd gehoord. Het onderhuidse grondplan komt daardoor des te beter uit. Of de luisteraar het met deze visie eens is of niet, de dirigent overtuigt ons zeer.
Emanuel Overbeeke
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
