MAHLER
Symphony no.4
Elizabeth Watts (sopraan), Netherlands Philharmonic Orchestra o.l.v. Marc Albrecht
PENTATONE PTC 5186487 • SACD-58’
Waardering: 8
Mahlers Vierde symfonie ‘one of my all-time favorites’. Tussen de andere negen symfonieën is nr.4 (1899-1900) eenvoudig van opzet en toon. De structuur is helder en evenwichtig als van een klassieke symfonie. Evengoed is er veel afwisseling en is het ideeënaanbod rijk. De grote kwaliteit van het opus is dat het zo zingbaar en zangrijk is en niet zo megalomaan. In alle vier delen zijn er ‘volkstümliche’ passages. Daar staat Mahler dichtbij het volkslied, dichtbij de Duitse en Oostenrijkse volksziel. Daar haakt hij ook aan bij zijn eigen Lieder eines fahrenden Gesellen (1883-1885). Hij was de kunst nog niet verleerd. Alleen in deel III permitteert hij zich ontboezemingen en exuberanties als in de andere symfonieën. Albrechts tempi zijn weldadig rustig. Meteen aan het begin bekent hij al kleur door het voorgeschreven ritenuto binnen de perken te houden. Hij schuwt extremen. In deel III laat hij het orkest soms brullen en ontlokt hij hier en daar scherpe tonen, maar dat is omdat het er dan ook echt toe doet en niet anders kan. De sopraan Elisabeth Watts die de ‘himmlischen Freuden’ van deel IV dichterbij moet brengen, zingt zoals zij eruit ziet: zuiver en oprecht. Chapeau.
Jurjen Vis
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
