MARTINU, STRAVIN- SKY, SJOSTAKOVITSJ, POULENC
Werken voor twee piano’s met en zonder orkest
Bizjak Piano Duo, Stuttgarter Philharmoniker o.l.v. Radoslaw Szulc
ONYX 4148 • DDD-64’
Uitvoering **** | Registratie ****
Tussen de twee pianoconcerten van Martinu en Poulenc twee werken voor alleen piano van Stravinsky en Sjostakovitsj. Van de Sonate van Stravinsky (1943) bestaan maar weinig opnamen en je hoort hem nooit in de concertzaal. Onbegrijpelijk. Het reine thema van het eerste deel, engelachtig, duikt steeds weer op, maar wordt voortdurend onderbroken en afgekapt door kleine mitrailleursalvo’s, met grimmige precisie afgevuurd. De variaties in het middendeel openen zoetgevooisd maar worden dra gevolgd door bijtend neoklassiek geklater. Zoete klokjes aan het slot. Deze muziek is in goede handen bij de zusjes Bizjak en de geluidstechniek legt hun ideale interactie voorbeeldig bloot. Het concert van Poulenc is het oudste werk (1932) op de cd en heeft hoorbaar model gestaan voor dat van Martinu. De architectuur van de 33-jarige Poulenc is Mozartiaans helder. De periodenbouw zo inzichtelijk dat je er een puntje aan kunt zuigen. Het middendeel is van een verleidelijke eenvoud, een kinderlied bijna. In de dalende lijnen is er opeens mededeelzaamheid en brengt Poulenc keer op keer ontroering teweeg. Het orkestrale palet van Martinu is misschien voller en rijker maar de componist zit zichzelf daarmee ook in de weg. Hij heeft minder eigen gezicht.
Jurjen Vis
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
