MARTINU
Violin Concerto Nr. 2; Symphony Nr. 1
Lorenzo Gatto (viool), Nationaal orkest van België olv Walter Weller.
Fuga Libera 589 • DDD-67’
Behoudens een paar opera’s die voor hun ontstaanstijd opmerkelijk populair zijn, is Bohuslav Martinu geen hoogvlieger binnen het internationale concertrepertoire. Het maakt nieuwsgierig naar zijn Tweede Vioolconcert en zijn Eerste Symfonie, die op cd niet bepaald zijn oververtegenwoordigd. De eerste verrassing betreft de prachtige Nieuwe Wereld Symphonie-achtige muziek, waarin misschien niet zozeer echo’s van landgenoot Dvorák doorklinken, als wel die van de Amerikaanse concert-traditie die begin jaren veertig bestond. Met name Ferde Groce’s Grand Canyon Suite klinkt vol door in het Tweede Vioolconcert. Dit is niet verwonderlijk: Martinu was als ‘entartete componist’ voor het Duitse leger uit van Parijs naar het Vichyregime gevlucht en arriveerde in 1941 in Amerika. Een jaar later was hij een van de gevierde Europese componisten in ballingschap en begon aan het werk van zijn Eerste Symfonie, een jaar later gevolgd door het Vioolconcert op deze cd. Beide werken zijn doordrenkt van genoemde Amerikanismen. Was het een ode aan zijn nieuwe vaderland? Een knieval voor de commercie? Feit is dat zijn luchtige Tsjechische, laatromantische inslag naadloos aansluit bij de sferische, sterk anachronistische Amerikaanse klassieke muziekbenadering in die jaren. De werken vinden een sterke uitvoering in het Nationaal orkest van België onder leiding van Walter Weller, met als solist Lorenzo Gatto. Fuga Libera mag trots zijn op deze intelligente keuze. Harry Halbreich schreef er een verhelderende tekst bij.
René Seghers
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
