MOZART
Pianoconcerten nr.15 in Bes, KV450; nr.16 in D, KV451; Rondo in D, KV382
Ronald Brautigam, (fortepiano), Die Kölner Akademie o.l.v. Michael Alexander Willens
BIS 2064 • SACD-54’
Uitvoering **** | Registratie ****
Mozart zelf kon niet kiezen tussen deze twee concerten. “Ze laten je allebei zweten”, schreef hij in 1784 aan zijn vader, “maar dat in Bes is het moeilijkste”. Het is ook het diepzinnigste van de twee. Ronald Brautigam treft van allebei perfect het karakter. Er valt over deze afleveringen in de fraaie Mozart-reeks van Brautigam en Willens weinig nieuws te zeggen, maar wel veel goeds. Pianist en dirigent zijn meer dan vertrouwd met Mozarts idioom. De combinatie van oog voor detail en oor voor de grote lijnen doet het altijd goed. Grote verrassingen zijn er niet, wel heel veel kleine, zoals hier een treffend accent, daar een ritmisch figuurtje, een opvallend ornamentje, nooit ten koste van het grote geheel. De fortepiano van Paul McNulty, kopie van een Weens Walther-instrument uit 1805, heeft zijn natuurlijke plaats in het orkestrale geheel, de balans is voortreffelijk, misschien nog mooier dan ‘live’ in de zaal. De cd-markt in Mozart-concerten is nogal overladen, maar Brautigam en Willens hebben zich op een vast plekje weten te nestelen. Spanning, inzicht en enthousiasme zijn de sleutelwoorden in deze serie op constant hoog niveau, zonder inzinkingen. De cadensen zijn deze keer niet van Brautigam, maar van Wolfgang Amadeus zelf.
Gerard Scheltens
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
