PROKOFJEV, GÓRECKI, YSAŸE
Sonatas for Two Violins
Maria Milstein, Mathieu van Bellen (viool)
Challenge Classics CC72807 • DDD-64’
Waardering: 10
Maria Milstein en Mathieu van Bellen vormen een fantastisch violistenpaar op dit recital met minder bekende sonates voor twee violen. Een stuk als Sergej Prokofjevs Sonate voor twee violen, opus 56 heeft voldoende thematisch materiaal, contrast en ontwikkeling dat het de kiem voor een compleet concerto voor viool en orkest had kunnen zijn. Het schommelt tussen de anachronistische romantiek van het Andante en de eigentijdse ritmische drive in het Allegro. Prachtig het begin van het Commodo. Je kunt je vandaag de dag alles bij dit stuk voorstellen behalve de plaats waar het werd gecomponeerd: Saint-Tropez. Van Prokofjevs dualistische werk is het geen grote omschakeling naar Henryk Górecki’s Sonate voor twee violen, opus 10. Ook daar staan woeste ritmische uitbarstingen tegenover meer ingetogen passages, al gebeurt dat daar al binnen de delen. Etherische pracht heerst in het Adagio sostenuto; transcendentale muziek. Het is een uitvoering waarbij je de musici vergeet, zo volmaakt is hun samenspel. Het is alsof Górecki zelf tot je spreekt. Er zit zoveel moois in deze werken en de bevlogen uitvoering, dat het mij verbaast na twintig jaar recenseren nog volkomen verrast te kunnen worden door composities en spel. Eugène Ysaÿe’s sonate ontbeert de verbluffende diepgang van de sonates van Prokofjev en Górecki. Dit is meer kamer- dan tijdloze muziek. Maar nog steeds met het geweldige geluid van Milsteins ‘Michel Angelo Bergonzi’-viool van rond 1750 en de ex-Adolf Busch ‘G.B. Guadagnini’ van Van Bellen uit 1783. Alleen al de samenklank van die twee hoogstpersoonlijk getimbreerde instrumenten is een feest.
René Seghers
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
