PROKOFJEV

Recensie PROKOFJEV, ­KATSJATOERIAN – Piano Concertos

PROKOFJEV, ­KATSJATOERIAN
Piano Concertos
Nareh Arghamanyan (piano), Rundfunk-Sinfonieorchester Berlin o.l.v. Alain Altinoglu
PentaTone PTC 5186 510 • SACD-68’
Uitvoering **** | Registratie ****

Het werd weer eens tijd voor een goede opname van Katsjatoerians pianoconcert, met het beroemde middendeel waar we de flexatone horen. De dirigent heeft hier gekozen voor de zingende zaag met de veel zachtere klank, omdat hij er van overtuigd is dat de componist die oorspronkelijk ook in gedachte had. De klank doet meer denken aan de theremin of de ondes martinot, waardoor er een betere samenklank is met de strijkers. Bij de première van 1937 stemde Katsjatoerian toe een flexatone te gebruiken, bij gebrek aan een zingende zaag-virtuoos. De Armeense pianiste Arghamanyan speelt een thuiswedstrijd en dat is te horen. Veel bravoure met de nodige fijnzinnigheid. Toch heeft Katz onder Boult (heruitgegeven op EMI) nog net iets meer felheid. Voor wat betreft het derde pianoconcert van Prokofjev is de concurrentie stevig. Arghamanyan doet het overtuigend en zet met name aan het slot van het laatste deel accenten die ik nog niet had gehoord. Verder komt ze niet tot nieuwe inzichten. Ik had dan liever gezien dat bijvoorbeeld de concert-rapsodie voor piano was opgenomen. In ieder geval een cd geheel gewijd aan Katsjatoerian. De opname is voortreffelijk. Dat wordt al direct duidelijk door de eerste klap waar het concert mee opent.
Emile Stoffels

Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.

Facebook
Twitter

Laatste artikelen