RACHMANINOV, STRAVINSKY
Symphonic Dances, Symphony in Three Movements
London Symphony Orchestra o.l.v. Valery Gergiev
LSO Live 0688 • DSD-59’
Rachmaninov en Stravinsky emigreerden in hetzelfde jaar (1939) naar de Verenigde Staten. De een schreef er zijn Symfonic Dances (1940), de ander zijn Symphony in Three Movements (1942-1945). Beide stukken zijn met raadselen omgeven: Rachmaninov praatte niet graag over zijn eigen creaties, Stravinsky relativeerde zijn oorspronkelijke toelichting – de muziek zou zijn gevoed door oorlogsbeelden – later enigszins. Een interessante parallel betreft het slotdeel, waar goede en kwade machten de degens kruisen en het goede uiteindelijk overwint. Gergievs opvatting van Rachmaninovs zwanenzang is afwijkend maar zeer de moeite waard. In íeder deel laveert hij – met de nadruk op een donkergetinte klank – tussen berustende tragiek en gevoelige verinnerlijking. Opmerkelijk is het eerste deel, dat begint en eindigt in een opvallend traag tempo: vitaliteit wordt hier overschaduwd door een soort van noodlottigheid, nog eens bekrachtigd door ferme uithalen van het slagwerk. Ook Stravinsky wordt gekenmerkt door uitersten: stuurse robuustheid wordt trefzeker afgewisseld met verfijnd raffinement. Zulke karaktervolle interpretaties verdienen een ruimere klank dan de droge Barbican kan bieden.
Siebe Riedstra
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
