DALLAPICCOLA
Il prigioniero
Aile Asszonyi (sopraan), Markus Butter (bas-bariton), Manuel von Senden (tenor) e.a., Chor der Oper Graz, Grazer Philharmonisches Orchester o.l.v. Dirk Kaftan
Oehms Classics OC 970 • DDD-48’
Waardering: 9
Na een eerste radio-uitzending in 1949 deed de bittere klankwereld van Luigi Dallapiccola’s politiek geladen Il prigioniero het nodige stof opwaaien. Het werk brak radicaal met het gladde laat-verisme van Menotti & co, om van de mindere Italiaanse componisten uit de jaren veertig maar te zwijgen. Maar ziedaar: in 2018 klinkt Il prigioniero plots welluidend en toegankelijk in zijn intieme klankbeleving. De hartverscheurende emotionele geladenheid heeft meer met het verisme van Puccini en Mascagni te maken dan men destijds dacht. Die indruk zal mede te maken hebben met deze in alle opzichten op klankschoonheid gerichte uitvoering. Markus Butter is als de gevangene vaak bijna té welluidend. Zijn intensiteit en differentiëringsvermogen zijn indrukwekkend. Aile Asszonyi, de moeder, is in dit emotionele, declamatorische genre een klokwerk van perfect getimede vocale projectie. Manuel von Senden leeft zich als cipier en grootinquisiteur vocaal uit; een enkele ruwe noot links en rechts is hem – net als Asszonyi – licht vergeven. Je kunt discussiëren over de vraag of dirigent Dirk Kaftan Dallapiccola’s partituur niet véél te mooi en welluidend presenteert. Op deze wijze kun je er bijna naar luisteren zoals naar pakweg Suor Angelica: een stroom van extremen tussen verstilde en allesverzengende klanken waarin je als luisteraar kun opgaan zonder je nog om de inhoud te bekommeren. Ach, misschien is dat wel de essentie van een geslaagde opera!
Wilt u meer klassieke muziek recensies lezen? Bij een Luister abonnement krijgt u een toegang tot online lezen, u kunt dan tot 10 jaar terug de Luister edities én recensies lezen.
CD kopen? Bestel hem hier.
