DIVERSEN
Recital (werken van Rossini, Verdi, Wagner, Gluck, Bizet)
Irene Dalis (alt)
Profil PH17044 • 77’
Waardering: 4
Ik heb nooit geweten dat de Amerikaanse alt Irene Dalis (ze zingt hier overigens ook lagere sopraanstukken) naast haar Amerikaanse carrière ook een Duitse carrière heeft gehad. Ze studeerde onder meer in Milaan bij Otto Müller hetgeen haar latere Met-carrière verklaart, want Müller was de levenspartner van Bings Europese agent Roberto Bauer. In Amerika werd Dalis als ‘home-grown’ alt een huiszangeres van het type dat in de tweede cast zong als de internationale sterren waren vertrokken. Op deze opnamen is goed te horen waarom: stem alleen is uiteindelijk niet genoeg. Je moet er ook iets mee doen en dan liefst meer dan Dalis in het Duits in Dalilahs Mein Herz erschliesset sich (Mon coeur) en Die Sonne, sie lachte (Printemps) doet. Ihr Götter ew’ge Nacht uit Glucks Alceste is het sterkste stuk in het aria-recital. Het curieuze openingsnummer Dank sei di, Herr van Siegfried Ochs (lang aan Händel toegeschreven) het meest markante. De rest is verrassend middelmatig, ook de paar Italiaanse nummers. Het timbre van Dalis was niet briljant of bijzonder. Ze compenseerde dat met een Liz Taylor-Cleopatra boezem en de bijbehorende Hollywoodachtige make-up. Live werkte dat, op plaat niet. Vandaar dat ze op deze vroege Duitse oprispingen na ook nooit een platencarrière kreeg. Het enige dat interessant is aan dit uit haar twee Duitse langspeelplaten bestaande recital is de curiositeit dat je deze stukken in het Duits hoort. Dat is ook het enige interessante aan de als bonus opgevoerde Grosse Querschnitt uit Carmen, met daarin de schaamteloos verwijfde operette-Don José van Heinz Hoppe. Hoogtepunt hier is Karl Schmitt-Walters Escamillo-ariaatje. Irene Dalis, nee.
René Seghers
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
