DIVERSEN
Sepia & Amaranth (composities van o.a. Leo Smit, Gabriel Pierné, Eugene Goossens)
Ensemble Lumaka
Et’cetera KTC 1600 • DDD-61’
Waardering: 10
Een prachtige cd die ook uit historisch oogpunt belangwekkend is. Unieke eersteling – en tegelijk Mount Everest – voor de bezetting fluit, altviool en harp is de Sonate van Debussy uit 1915. Mogelijk deed Debussy het idee voor de instrumentencombinatie op nadat hij weet had gekregen van de Suite, opus 6 (1914) van de jonge Brit Eugene Goossens: fluit, viool en harp. Tot dan toe was dit een weinig beproefde combinatie. Goossens’ trio is een knap stuk werk maar laat weinig indruk achter. Uit ander hout gesneden is het Trio van Leo Smit (1926) voor dezelfde bezetting als het trio van Debussy. Niet eerder heb ik dit mild bitonale werk zo zelfverzekerd en gaaf gehoord. Zo rustig en lyrisch zonder dat het speelse en stoutmoedige wordt verdoezeld. Soms schuren fluit en altviool matenlang tegen elkaar aan maar ze zijn elkaar nergens tot last. De fluit is de eerste solist en krijgt en neemt alle ruimte voor lieflijke pastorale figuren. De altviool speelt in een lager register, becommentarieert, spiegelt en opereert meer in de schaduw. In de onberispelijke opname komt het allemaal mooi naar voren. Het genie van de toen zesentwintigjarige Smit wekte in zijn tijd slechts wrevel en dedain. Uiteraard was men ook gewoon jaloers… Nog altijd wordt Leo Smit maar nauwelijks op waarde geschat, terwijl hij in het panorama van de twintigste-eeuwse muziek een kostbare parel is. We mogen in onze handjes knijpen dat een componist wiens stem in 1943 zo oneindig wreed werd gesmoord op deze manier recht wordt gedaan.
Jurjen Vis
Wilt u meer recensies lezen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
