DOWLAND
Lachrimae or Seven Tears
Elizabeth Kenny (luit) & Phantasm o.l.v. Laurens Dreyfuss
Linn Records CKD527 • DDD-57’
Waardering: 9
Luister 718 – September/Oktober 2016
De titel zegt al genoeg: ‘Lachrimae, or Saeven Teares’, om de spelling uit 1604 maar even aan te houden. Tranen voeren de boventoon. En dan niet in de oppervlakkige zin van het woord ‘tranentrekker’. Nee, hier spreken we over de elizabethaanse melancholie die, hoe zorgvuldig ook gecultiveerd en gesublimeerd in kunstuitingen, een onmiskenbaar klinische oorsprong verraadt. De inertie, de slapeloosheid en de bitterheid in sommige teksten kunnen onmogelijk uit luxe zijn geboren. ‘Gelukkig zij die in de hel niet de verachting van deze wereld voelen’, luidt nota bene de slotzin van Dowlands beroemde lied ‘Flow, My Teares’ waarop hij de eerste zeven pavanes baseerde, die elk naar een ander soort tranen verwijzen: zuchtend, kreunend, van liefde… En Phantasm speelt ze in een glanzend, uitgebalanceerd en langgerekt strijkerslegato waarbinnen ze ongehinderd kunnen stromen. Daartussen parelen de tokkelklanken van Kenny, nauw merkbaar als werden ze tersluiks maar haastig weggepinkt. Verderop zijn de meer beweeglijke dansen als allemandes en galliardes (o.a. ‘Mr Giles Hoby his Galliard’), door het gezelschap gerangschikt tot een evenwichtige serie waarin telkens een sprankje levendigheid opflakkert, maar de weemoed steeds onder handbereik blijft. Een fijnzinnig album.
Margaretha Coornstra
Wilt u meer recensies lezen, dus óók de recensies van albums die het afgelopen halfjaar verschenen? Sluit dan hier een abonnement af en krijg automatisch toegang tot honderden andere recensies én voorgaande edities van Luister.
