Recensie Gershwin - Rhapsody in Blue

Recensie Gershwin – Rhapsody in Blue

GERSHWIN
Rhapsody in Blue & Concerto in F
Kirill Gerstein (piano), St. Louis Symphony Orchestra o.l.v. David Robertson Myrios Classics MYRO22 • DDD-74’

Waardering: 8  

Het is zo ontzettend virtuoos wat Kirill Gerstein doet. Het swingt met de hoogste snelheid de snelkookpan uit en dat is niet echt fijn. Gerstein neemt zulke duizelingwekkende tempi dat je de muziek achter de noten niet meer herkent. En dat is echt jammer want zodra hij een beetje gas terugneemt hoor je wat voor waanzinnig goede pianist hij is. Het beste hoor je het in de pianosolostukken want ook het Concerto in F groot lijdt behoorlijk onder de waanzinnige tempi. Had de dirigent niets te vertellen? Of was iedereen er te trots op dat ze met deze snelheid zonder brokken goed over de eindstreep kwamen? Rhapsody in Blue wordt hier gespeeld in de originele versie voor een jazzband uit 1924, altijd een pre. De vocale bijdrage van Storm Large in Summertime kan mij niet echt bekoren, maar misschien heb ik te veel naar Ella Fitzgerald geluisterd. Hierin toont Gerstein zich een begenadigde improvisator, al moet ik zeggen dat het voor mij iets te gepolijst is. Alle werken op deze cd zijn – op Blame it on my youth en Summertime na – live opgenomen in Powell Hall in St. Louis in 2017. Goed idee trouwens om Embraceable You als een echte uitsmijter aan het eind te programmeren.

Wilt u meer klassieke muziek recensies lezen? Bij een Luister abonnement krijgt u een toegang tot online lezen, u kunt dan tot 10 jaar terug de Luister edities én recensies lezen.

CD kopen? Bestel hem hier

Facebook
Twitter

Laatste artikelen